Szwajcaria Lwówecka
Szwajcaria Lwówecka nazywana również Lwóweckimi Skałami to zgrupowanie piaskowcowych form skalnych, które znajduje się w Lwówku Śląskim, znajdujących się w obrębie Parku Krajobrazowego Doliny Bobru. Położona jest na południowy wschód od centrum miasta na wysokości 250-260 m n.p.m., a tworzą ją ciekawe formy skalne oraz labirynty z urwiskami dochodzącymi do wysokości 30 m. Krajobraz taki powstał w wyniku intensywnego wietrzenia mrozowego czerwonych piaskowców triasowych oraz szarych piaskowców kredowych.
Przed II wojną światową Lwóweckie Skały były rezerwatem przyrody z uwagi na walory przyrodnicze i geomorfologiczna. Na szczycie skał zlokalizowany jest punkt widokowy na panoramę miasta i m.in. Karkonoszy.
Miejsce to jest na pewno warte odwiedzenia, tym bardziej że dotarcie tu jest bardzo proste. Skały znajdują się przy drodze nr 297 (wylot na Jelenią Górę, ulica Jaśkiewicza). Znajdziemy tu, podnóża Szwajcarii Lwóweckiej, bezpłatny parking, a przy nim plac Lwóweckich Gwarków. Miejsce to jest bardzo przyjazne turystom – są tutaj wiaty z ławkami i sporo tablic informacyjnych o atrakcjach Lwówka Śląskiego i okolic.
Plac Lwóweckich Gwarków upamiętnia fakt, że miejsce to jest związane z poszukiwaczami złota, Walonami i gwarkami. Świadczą o tym znaki walońskie, które znajdziemy wykute na skałach.
Wędrówka
Wędrówkę na punkt widokowy, który znajduje się na skałach Szwajcarii Lwóweckiej, rozpoczynamy właśnie z placu Lwóweckich Gwarków. Kierujemy się ścieżką rowerowo-pieszą w stronę centrum miasta i po kilkudziesięciu metrach (przy tablicy parku) skręcamy w prawo i dalej podążamy już ścieżką przyrodniczo-dydaktyczną.
Ścieżka jest dość łatwa do pokonania, bez trudności technicznych, a jej długość to ok. 1 km. Powinniśmy pokonać ją w przeciągu 15 minut aby rozkoszować się widokiem z góry na Lwówek i okolice.,
Z powrotem warto trasę pokonać w inny sposób – z punktu widokowego kierujemy się ścieżką w lesie (wzdłuż urwiska) w stronę ulicy Granicznej. Trzeba zachować tu ostrożność ale będziemy mogli podziwiać bardziej dzikie oblicze Szwajcarii Lwóweckiej. Po przejściu urwiska możemy zejść do lasu pod samymi skałami.
… i Lwówek Śląski
Odwiedzając Szwajcarię Lwówecka warto również odwiedzić samo miasto. Lwówek Śląski to jedno z najstarszych miast w Polsce. Prawa miejskie uzyskało już w 1217 roku. Prawa te, wzorowane na magdeburskich, nadał Henryk l Brodaty. W tym okresie miasto, będąc wówczas najbogatszym miastem w tej części Śląska posiadał podwójny pierścień murów obronnych i własną mennicę, w której wybijano monety dla księstwa lwóweckiego i księstwa jaworskiego. W następnym okresie miasto stało się integralną częścią księstwa świdnicko-jaworskiego i dzieliło jego losy. Stopniowo, w miarę wyczerpywania się złóż złota, podstawą utrzymania mieszkańców stało się rzemiosło, głównie sukiennictwo i tkactwo, handel oraz obróbka kamienia budowlanego. Ważną rolę odgrywał też browar, prawo warzenia piwa i prawo mili (monopol na sprzedaż złotego trunku w promieniu jednej mili).
Rozwój i świetność miasta trwał do wojny trzydziestoletniej. Toczące się walki, pożary i zniszczenia wojenne spowodowały spustoszenie miasta. Rozwój miasta został zahamowany, a stagnacja gospodarcza trwała do drugiej połowie XIX. Nastąpiło wówczas pewne ożywienie – Lwówek zyskał połączenia kolejowe, rozwijała się turystyka oraz przemysł spożywczy. W mieście powstały między innymi nowoczesny browar Hohbergów oraz wytwórnia wódek.
Niestety w czasie II wojny światowej pogłębił się zastój gospodarczy miasta, które w 1945 r. zostało zniszczone w 40%. Lwówek Śląski, został zdobyty przez wojska radzieckie 16 lutego 1945 roku i został na mocy ustaleń konferencji poczdamskiej przekazany Polsce.
Na szczęście zabytki zostały odbudowane i dzisiaj możemy podziwiać je w całej okazałości – do czego gorąco zachęcam.
Mury obronne
Mury obronne (miejskie) w Lwówku Śląskim to ciąg podwójnego pierścienia murów miejskich wraz z budowlami o charakterze obronnym, otaczający niegdyś obszar całego Lwówka Śląskiego, którego większość odcinków została zachowana do dziś. Fortyfikacje Lwówka Śląskiego należą do najciekawszych obiektów tego typu na Dolnym Śląsku. Wznoszone one były w dwóch etapach. W pierwszym, który rozpoczął się przed 1261 r., do ok. 1301 r. wybudowano pierścień wewnętrzny, w drugim (od ok. 1435 do ok. 1494 r.) postawiono pierścień zewnętrzny. Ze względu na niespotykany podwójny układ murów obronnych Lwówek Śląski jest często nazywany polskim Carcassonne.
W ciągu murów obronnych znajdują się wieże obronne: Baszta Bramy Lubańskiej i Baszta Bramy Bolesławieckiej. Baszta Lubańska zbudowana w XIII wieku jako jedna z trzech wież broniących bram miejskich. Obiekt był wielokrotnie przebudowywany, a obecny kształt zyskał około 1935 roku, kiedy dokonano kompleksowej, lecz niezbyt wiernej rekonstrukcji wieży i przybramnego odcinka murów, odtwarzając średniowieczny pomost i kryty ganek straży.
Wieża Bramy Bolesławieckiej, mniejsza od Lubańskiej, powstała w XIII wieku, przebudowana w wieku XVI. Swoją górną część straciła podczas wojny 1641 r. Po odbudowaniu urządzono tu więzienie z izbą tortur i lochem głodowym. Strawiona przez pożar w 1752 roku, straciła barokowy hełm i odtąd popadała w ruinę. W 1905 wykuto w przyziemiu wieży dolne wejście, natomiast loch głodowy wykorzystywano do przechowywania lodu. W latach 1971–1972, prowadzono prace adaptacyjne do celów użytkowych i turystycznych, a obecny hełm przykrył wieżę w 1986 roku.
Ratusz
Lwówecki ratusz pierwotny wzniesiono w połowie XIII wieku, a budowla była wielokrotnie przebudowywana. Najstarsze partie budowli obecnej pochodzą z ok. 1480 r. obok wieży dostawionej do nich w latach 1500–1504. Obecną formę otrzymał ratusz po przebudowie w latach 1522–1524 roku. Na początku XX wieku umieszczono w ratuszu szereg płyt nagrobnych z dawnego klasztoru franciszkańskiego z najciekawszą z nich – płytą księcia Henryka jaworskiego i jego żony Agnieszki, pochodzącą z ok. 1350 r.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lwówku Śląskim
Kościół ten został zbudowany ok. 1300 roku przez Joannitów, w miejscu stojącego tu już w XII wieku drewnianego kościoła drewnianego. Jest to budowla murowana z kamienia ciosowego, z masywną fasadą zwieńczoną dwoma wieżami rozdzielonymi portalem z czerwonego piaskowca z ok. 1300 roku. We wnętrzu kościoła zachowało się wiele cennych elementów wyposażenia: najstarszy na Śląsku drewniany krzyż z 1410 roku, obraz „Koronacja Matki Boskiej” z 1771 roku, kamienna renesansowa chrzcielnica z 1560 roku, 40-głosowe organy z XVIII wieku, drewniana ambona, trzy kamienne ołtarze, ołtarz Matki Boskiej Ostrobramskiej oraz konfesjonały.
Przy kościele znajduje się barokowa komandoria joannitów, która została zbudowana została w 1728 r. przez miejscowego komtura zakonu hr. Jana Józefa von Götzen.
Kościół św. Franciszka z Asyżu
Kościół św. Franciszka z Asyżu wchodzi w skład zespołu klasztornego franciszkanów. Został zbudowany w latach 1264–1320, pierwotnie jako jednonawowy. W XV wieku dobudowano nawę południową, a następnie północną. W 1810 roku po kasacie zakonu, zespół klasztorny przeszedł we władanie państwa pruskiego. W latach 1905–1945 w murach kościelnych mieściło się Muzeum Historyczne Powiatu Lwóweckiego. Po wojnie w budynku siedzibę miała straż pożarna, a potem urządzono magazyn materiałów budowlanych i składnicę maszyn rolniczych.
Czarna Wieża
W drugiej połowie XVIII wieku został zbudowany w Lwówku kościół ewangelicki. Obecnie Czarna Wieża z 1846 r. jest jedyną pozostałością po nieistniejącym już kościele. Budowla ma 60 metrów wysokości i jest to najwyższa z wszystkich wież w Lwówku Śląskim.
W czasie działań wojennych w 1945 kościół nie uległ zniszczeniu – zdewastowany i rozgrabiony został później, a w w 1972 dokonano jego rozbiórki.
Lwóweckie fontanny
Spacerując po Lwówku Śląskim będziemy mogli obejrzeć ciekawe fontanny. Trzy z nich znajdują się na rynku: Fontanna Sukienników, Fontanna z Lwem i Fontanna z Sową.
Fontanna Sukienników jest najstarszą z miejskich fontann. Oraz jednocześnie największą. Wcześniej w miejscu tym stała studnia miejska, którą w XVIII wieku przerobiono na fontannę. Przebudowy dokonał niemiecki architekt Paul Schulz z Wrocławia. W dwudziestoleciu międzywojennym w fontannie umieszczono pomnik Sukienników, od którego pochodzi nazwa tejże fontanny.
Za murami miejskimi znajduje się Fontanna z Czaplą. Powstała podczas przebudowy części murów obronnych w XIX wieku i początkowo fontanna nie posiadała czapli.
Browar w Lwówku Śląskim
Historia piwowarstwa w Lwówku Ślaskim sięga średniowiecza. Najstarsza wzmianka o cechu piwowarów w mieście pochodzi z zapisu w Księdze Miejskiej Wrocławia z 1209 roku. Obecnie istniejący browar przemysłowy w Lwówku Śląskim powstał w XIX wieku. Od 2010 roku w tym miejscu działa Muzeum Browarnictwa Dolnośląskiego. Możemy też kupić miejscowe piwo w firmowym sklepie. Jedyny minus to konieczność posiadania gotówki – nie można tutaj zapłacić kartą.
Małe podsumowanie
Lwówek Śląski i okolice są godnym rozważenia pomysłem na wycieczkę. Jednodniową jeśli zwiedzimy tylko miejsca, które zaprezentowałem w niniejszym wpisie. Ale jeśli będziemy chcieli obejrzeć atrakcje, które znajdziemy w okolicy tego uroczego miasta to trzeba pomyśleć o dłuższym pobycie.
Są oczywiście też pewne minusy. Niestety podczas mojego pobytu nie udało mi się dostać do informacji turystycznej. Miała być czynna dopiero po godzinie 15:30. W innych lokalizacjach nie znalazłem żadnych folderów turystycznych. A przy samych zabytkowych obiektach brak jest tablic informacyjnych.
Jednak są to naprawdę drobne niedogodności i będę gorąco polecał wizytę w Lwówku Śląskim 🙂
Strona Urzędu Miasta i Gminy Lwówek Śląski – tu znajdziecie sporo przydatnych informacji, jeśli chcecie odwiedzić to miasto.
